- CERZE
- (C.: Cürüz) Yaş ot bağı
Yeni Lügat Türkçe Sözlük . 2009.
Yeni Lügat Türkçe Sözlük . 2009.
cera — I ż IV, CMs. cerze, blm «powierzchnia skóry twarzy; jakość, wygląd, barwa skóry twarzy» Cera blada, jasna, różowa, rumiana, smagła, śniada, świeża, ziemista. Sucha, tłusta, wrażliwa cera. Piękna, brzydka cera. Cera psuje się, poprawia się. ◊… … Słownik języka polskiego
cera — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. cerze, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} wygląd, właściwości skóry twarzy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cera blada, rumiana, śniada, ziemista, ładna, brzydka, normalna, sucha, tłusta, wrażliwa. Krem do cery tłustej, suchej.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
koloryt — 1. Ciepły koloryt «koloryt o przewadze barw stwarzających wrażenie ciepła»: Połączenie kilku pastelowych, beżowo różowych odcieni nadaje cerze ciepły koloryt. WO 15/04/2000. 2. Zimny, chłodny koloryt «koloryt o przewadze barw stwarzających… … Słownik frazeologiczny
krew — 1. Bez kropli krwi «o człowieku, o twarzy: bardzo blady»: (...) leżał na wznak. Twarz miał bladą, bez kropli krwi, oczy przymknięte. H. Rudnicka, Uczniowie. 2. Błękitna krew «pochodzenie arystokratyczne»: Daniel jest sierotą, a w jego żyłach nie… … Słownik frazeologiczny
reklama — Żywa reklama (czegoś) «o czymś, co swoim wyglądem dowodzi dobrej jakości jakiegoś towaru; także o kimś, kogo wygląd, ubiór podkreśla zalety używanych wyrobów»: Szczupła starsza pani o wspaniałej cerze była żywą reklamą swoich kosmetyków (...).… … Słownik frazeologiczny
cer — m IV, D. u, Ms. cerze, blm chem. «(Ce) pierwiastek chemiczny z grupy lantanowców, liczba atomowa 58; srebrzystobiały metal stosowany jako dodatek uszlachetniający do stopów, do produkcji kamieni do zapalniczek, koszulek żarowych lamp gazowych, w… … Słownik języka polskiego
ciemny — ciemnyni, ciemnyniejszy 1. «pozbawiony jasności, światła, pogrążony w mroku; nie oświetlony» Ciemna noc. Ciemne zaułki, ulice, okna. Ciemne mieszkanie. ◊ Ciemna karta czegoś (np. czyjegoś życia, historii, dziejów) «okres załamań, niepowodzeń,… … Słownik języka polskiego
czarnuch — m III, DB. a; lm M. y, DB. ów 1. pot. «mężczyzna o śniadej cerze lub czarnych włosach» 2. pot. «pogardliwie o Murzynie» … Słownik języka polskiego
czarnucha — ż III, CMs. czarnuchausze; lm D. czarnuchauch pot. «kobieta o śniadej cerze lub czarnych włosach» … Słownik języka polskiego
czarnula — ż I, DCMs. czarnulali; lm D. czarnulaul pieszcz. «kobieta o ciemnej cerze lub czarnych włosach» … Słownik języka polskiego